Czego się boję czyli planowana psychoterapia

   Komuś mogę wydać się ekshibicjonistką. Długo nie pisałam, a teraz wciąż coś o sobie.

Tak naprawdę, to choćbyśmy nie wiem jak starali się zbawiać świat, to jednak gdzieś w tym wszystkim najważniejsi okazujemy się my i nasze traumy.

To one w danej jednostce przestrzeni czasu wydają się nam najbardziej godne uwagi.

Coś na wesoło, ale i na poważnie

      Kochani, ten filmik ujął moje serce i wywołał uśmiech na twarzy.
Może i na Was dobrze wpłynie.. 😊

Boję się o jutro czyli na gorąco z pierwszego frontu

Wczoraj przeczytałam wypowiedź pielęgniarki pracującej na oddziale intensywnej terapii i odczuwającej wielką traumę z powodu obaw związanych z ewentualnym zachorowaniem.

- Przegrałam swoje życie za trzy i pół tysiąca złotych – napisała.

Nie przeczę. Pielęgniarki wykonują czarną robotę, ale…mnie nikt z balkonu braw nie bije, gdy idę TERAZ do pracy. Nie bije mi też, gdy idę we wszystkie święta i Nowy Rok.

W przeciwieństwie do bohaterki reportażu, ja lubię swoją pracę.

I to w dodatku za mniejsze pieniądze, niż zarabia Pani pielęgniarka.

Jak wygląda sytuacja na froncie walki z wirusem?

Ludzie, pogięło was?! czyli my też chcemy żyć

Codziennie zasuwam do pracy i codziennie zastanawiam się, kto będzie na tyle niepoważny poprzez swoje nieodpowiedzialne zachowanie i nas zarazi…?

Co w trawie piszczy czyli trochę aktualnych obserwacji

      Nie ma już chyba nikogo, kto nie wiedziałby co oznacza skrót COVID-19.