I kto to wszystko posprząta?

Czy jest jeszcze ktoś w tym szacownym gronie, kto nie posprzątał swojego mieszkania? 
Wszyscy już mają błysk, że można się przeglądać? 
Zazdroszczę ;)

Pamiętam zimę roku (niech policzę)... 2000. Taka piękna równa data.
Na dworze trzaskający mróz. Gips (prawdziwy! skąd mogliśmy wiedzieć, że to gładź się kładzie) na ścianach naszych ścian. Za dwa dni Chrystus się narodzi. 
Zamknięty pokój i mój mąż zdzierający sobie palce do krwi - to draństwo na ścianie trzeba jakoś wyrównać. Z racji naszej budowlanej niewiedzy, trzeba zetrzeć gips. Czy ktoś wie, jaki gips jest twardy?! O wiele później dowiadujemy się, że ściany równa się gładzią, która jest miękka, więc łatwo się ją ściera. 
Ambitnie na ścianach mamy gips, więc nic tego nie ruszy, nawet gra w ping ponga, gdy walimy piłką, kiedy syn jest małym chłopcem, a my dbamy o to, żeby zapewnić mu jakąś ruchową rozrywkę. 
Z tego gipsu same plusy, oprócz tego, że wtedy, gdy trzemy jest zima, okna w pokoju są otwarte, mąż zamknięty, żeby ten ziąb i pył nie szedł na pokoje. 
Skończył, pomalował, a potem ja wzięłam ster w swoje ręce. Dzień przed Wigilią, malowałam na ścianie gwiazdki, bo tak sobie wymyśliłam. Wieczór zastał mnie wiszącą nad meblościanką z pędzlem w ręku - to były moje ostatnie malarskie wyczyny. 
Nazajutrz była Wigilia. 
Bo my zawsze na wariackich....


A teraz nie miało być na ostatnią chwilę. Sprawa rozpoczęła się w marcu i ruszyła z kopyta. 
Jak ruszyła, tak stanęła. Na długie miesiące, bo osoba władna w temacie sobie... zapomniała, że ma wobec nas zobowiązania. Przypomniała sobie początkiem jesieni, kiedy zaczęłam naciskać męża, że sprawa ciągnie się niebotycznie długo, więc żeby pogonił pana od naszych spraw. 
Próbował pogonić, ale mało skutecznie. 
Pogoniłam  ja. Coś się ruszyło, ale dalej marnie to wyglądało. O perypetiach biurowych nie będę wspominać - osoba władna coś tam zawaliła, nie dopilnowała pewnych dat i....klops. 
Kiedy W KOŃCU udało mi się załatwić wszystkie dokumenty, zrobił się grudzień, a wszyscy fachowcy byli tak zajęci, jakby wszyscy posiadający dom chcieli wykonać to samo, co my. 
Cudem udało się znaleźć kogoś, kto podjąłby się zadania dopięcia naszej sprawy na ostatni guzik. 
No i mamy. Właściwie mieliśmy takie oto coś dwa dni temu:

Nic to.
Mam nadzieję, że zdążymy ogarnąć ten bałagan, a póki co chwalę innych fachowców/artystów, a moich "darczyńców". Kochani panowie i panie, dziękuję za te dzieła, które zrobiliście dla mnie z okazji świąt!

 

 Udanego świątecznego wypoczynku w rodzinnym gronie 😘